Neossance™ Squalane, the third generation squalane

Skwalan (C30H62) jest otrzymywany przez hydrogenację skwalenu (C30H50), oleistej cieczy, która występuje naturalnie w wielu roślinach i zwierzętach oraz w ludzkim sebum (ponad 10% u dorosłych). Ponieważ skwalen łatwo się utlenia ze względu na swój nienasycony charakter, hydrogenacja zachowuje jego właściwości dzięki bardzo podobnej cząsteczce, która jest również obecna w ludzkim sebum, choć w mniejszych proporcjach.

Właściwości skwalanu są liczne i różnorodne, to właśnie one uzasadniają jego sukces w kosmetyce i farmacji. Jest to płynna, przejrzysta, bezbarwna, bezwonna, pozbawiona smaku, bardzo stabilna, prawie "nieutleniająca się" nawet pod wpływem ciepła, nietoksyczna i niedrażniąca ciecz. Posiada doskonałe właściwości sensoryczne (bardzo miła, nietłusta sensoryka, dobra penetracja) i techniczne (łatwa emulgacja, bardzo dobra rozpuszczalność w powszechnie stosowanych nośnikach kosmetycznych, bardzo niska temperatura zamarzania, dobre rozpraszanie pigmentów).

Ze względu na swoją cząsteczkę zbliżoną do skwalenu obecnego w lipidach skóry, jego właściwości dermatologiczne są liczne: emoliencyjne, nawilżające, przywracające elastyczność skóry, doskonała penetracja, doskonałe połączenie ze skórą ... Bardzo wszechstronny, skwalan jest stosowany we wszystkich rodzajach preparatów, bez ograniczeń w dozowaniu.

Odkryty w Japonii na początku XX wieku, skwalen nie miał znaczącego zastosowania, aż do początku lat 50-tych, kiedy to pan Sabetay, dyrektor naukowy firmy Laserson & Sabetay wpadł na pomysł uwodornienia go w celu ustabilizowania: Cosbiol™ (skwalan) rozpoczął obiecującą karierę, szybko został przyjęty przez formulatorów kosmetycznych, szybko też został włączony do francuskiej listy produktów farmaceutycznych.

Jednakże dalszy rozwój był utrudniony przez cykliczne braki i wzrost cen, a od lat 80-tych także wymiar ekologiczny, skłonił użytkowników do poszukiwania alternatywnych źródeł skwalanu. (4) 

W latach 80. hiszpańska firma Hispano Quimica opracowała metodę ekstrakcji skwalenu z oliwy z oliwek (5). Skwalan "oliwkowy" był korzystnym rozwiązaniem dla obrońców rekinów i stopniowo „przejmował pałeczkę”, pomimo wyższych cen i niższej czystości (ok. 92-96%), będąc jednocześnie trudniejszym do oczyszczenia niż skwalen z rekinów (ok. 99%).

Warto wspomnieć o próbach opracowania innych źródeł roślinnych, takich jak olej palmowy, amarantus, ryż. (6)

Ze względu na swoje właściwości (patrz wyżej), przemysł kosmetyczny i farmaceutyczny to dwa najważniejsze sektory zainteresowane skwalanem, które skupiają większość zastosowań przemysłowych na globalnym rynku wynoszącym kilka tysięcy ton. Podaż zawsze była piętą achillesową skwalanu, czy to z rekina, czy z oliwek, i nie ma wątpliwości, że to bardzo spowolniło jego rozwój.

W obu przypadkach mamy do czynienia ze strukturalnym niedostosowaniem między organizacją, a potrzebami rynku w zakresie zasobów, co prowadzi do cykli niedoborów i wyższych cen. Olej z wątroby rekina i frakcja niezmydlalna oliwy z oliwek są bowiem produktami ubocznymi przemysłu spożywczego, których dostępne ilości mogą się zmieniać w zależności od wielu czynników (technicznych, handlowych, spekulacyjnych...), na które producenci skwalanu nie mają praktycznie żadnego wpływu.

Ogólna sytuacja uległa poprawie, ponieważ skwalan roślinny jest mniej problematyczny niż skwalan z rekinów. Jednak wciąż niestabilna sytuacja na rynku, nie może zagwarantować producentom poczucia pewności dostaw i nie pozwala na spokojne planowanie wdrożeń z tym surowcem.

Historia Amyris zaczyna się w 2003 roku na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, gdzie trzech doktorantów opracowuje (ze stypendium Fundacji Billa i Melindy Gates w 2005 roku) nową technologię produkcji półsyntetycznej artemizyny z naturalnych cukrów, kluczowego aktywnego składnika w walce z malarią. (7, 8, 9)

Obecnie technologia ta jest licencjonowana bez opłat licencyjnych dla SanofiAventis, co pozwala na produkcję, na zasadzie "bez zysku, bez straty", dziesiątek milionów dawek artemizyny, całkowicie pokonując trudności w dostawach naturalnej artemizyny (10). Działania te znajdują się w sercu kultury Amyris, firmy zrodzonej z pasji i zaangażowania, aby zastosować technologię w służbie wspólnego dobra.

W międzyczasie Amyris wykorzystuje swoją technologię fermentacji do rozwoju produkcji innych cząsteczek o znaczeniu komercyjnym z materiałów naturalnych i odnawialnych (sacharoza trzciny cukrowej i cukru buraczanego, biomasa celulozowa sorgo, ...).

Amyris swoją produkcję postanawia skoncentrować na trzcinie cukrowej, ponieważ brazylijski przemysł cukrowniczy zapewnia najlepsze warunki cenowe i dostępność, przy jednoczesnym przestrzeganiu międzynarodowych standardów ochrony środowiska.

Technologia fermentacji pozwala uzyskać Biofene™ (farnezen), seskwiterpen, który występuje naturalnie w niektórych roślinach i staje się w Amyris podstawą do produkcji wielu produktów: paliwa, smary, aromaty, zapach, skwalan; ...(11) .

Neossance™ jest produkowany z farnezenu, otrzymywanego w wyniku fermentacji sacharozy w obecności Sacccharomyces cerevisiae (powszechne i niepatogenne drożdże, które są następnie całkowicie usuwane). Po destylacji, uwodornieniu i dimeryzacji farnezen prowadzi do skwalanu Neossance™.

Neossance™ jest odnawialny i biopochodny (100% produkt biopochodny, z certyfikatem USDA), nie jest genetycznie modyfikowany i posiada certyfikat Ecocert. Jego produkcja nie konkuruje z produkcją żywności i jest znacznie bardziej efektywna, niż uprawa oliwek, ponieważ jeden hektar ziemi może wyprodukować do 2500 kg skwalanu z trzciny cukrowej, ale tylko około 50 kg z oliwy z oliwek, a produkty uboczne z trzciny cukrowej (torf, słoma) są wykorzystywane do produkcji energii.

Amyris został niedawno członkiem organizacji Bonsucro, standardu w dziedzinie zrównoważonej produkcji i przetwarzania trzciny cukrowej. Amyris jest pierwszą firmą tego rodzaju, która przystąpiła do takiej certyfikacji. (12)

Neossance™ jest autentycznym skwalanem, podobnie jak pochodzący z rekinów i oliwek: jest to dokładnie ta sama znana cząsteczka C30H62 (2,6,10,15,19,23-heksametylotetrakozan). Różnica leży w poprodukcyjnych pozostałościach innych związków (Tabela 1).

Neossance™ wykazuje wszystkie właściwości, dzięki którym skwalan zyskał reputację (patrz wyżej "właściwości skwalanu"). Jego właściwości fizykochemiczne są podobne do właściwości innych skwalanów, z poprawioną stabilnością UV w porównaniu do skwalanu z oliwek. Jego współczynnik ścieralności jest identyczny jak innych skwalanów (0,43 MIU). W formulacji jego wydajność jest identyczna: ta sama wspaniała sensoryka, rozprowadzanie, penetracja...

Wytwarzany z surowca (trzciny cukrowej) dostępnego bez ograniczeń dzięki regularnym zbiorom i wysokim plonom, produkowany w fabrykach o dużych mocach produkcyjnych, Neossance™ wnosi na rynek skwalanu wizję przemysłową, która gwarantuje stabilność cen i dostaw niespotykaną do tej pory oraz pełną identyfikowalność procesu produkcji - od miejsca uprawy do wprowadzenia na rynek, która eliminuje potrzebę weryfikacji pochodzenia za pomocą analizy izotopowej.

Wreszcie jest możliwe tworzenie receptur z wykorzystaniem skwalanu bez obawy o braki lub niekontrolowane ceny, przy jednoczesnym zachowaniu wszystkich gwarancji naturalnych i odnawialnych źródeł. Dzięki tej prostej i solidnej formule, Neossance™ pogodził skwalan z producentami kosmetyków.

by François Laserson, Prezes Zarządu, Dyrektor Generalny LASERSON SA